Foulques I de Rouergue de Limoges | ![]() |
in Kwartierstaat van Eduard von Saher Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek Foulques I (Foucher ou Foulques ou Fulquald) de Rouergue de Limoges, geb. te Limoges [Frankrijk] in 830, 2e Vicomte de Limoges, ovl. circa 886. |
| ![]() |
tr.
met
Adaltrude d'Auvergne, dr. van Gerhard graaf van Auvergne (graaf van Auvergne, raadgever koning Pippijn I) en Rotrud Prinses der Franken, geb. te Chamalières [Frankrijk] circa 835, tr. met
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Hildegaire I | *850 | Limoges [Frankrijk] | †937 | Limoges [Frankrijk] | 86 | 1 | 3 |
2 | Ranulphe I | †934 | 1 | 3 |
| ![]() |
tr.
met
Bernard I "Le Vieux" (Bernard "le Vieux") de Toulouse (Bernard de Chalon), zn. van Raimund I van Toulouse (graaf van Toulouse) en Bertha van Reims (Dame de Roucy), geb. te Chalon-Sur-Saône [Frankrijk] in 835, Comte de Rouergue et de Toulouse - Comte d'Autun d'Auvergne (846-858), ovl. te Toulouse [Frankrijk] circa 875, tr. met
Bernard I "Le Vieux" de Toulouse (Bernard de Chalon).
Comte d' Autun, de Toulouse, de Carcassonne, d' Auvergne et de Mâcon, Marquis de Bourgogne.
Uit dit huwelijk 2 dochters:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Ermengarde | *850 | †881 | 30 | 1 | 3 | ||
2 | Ermengarde | *865 | †903 | 38 | 1 | 3 |
tr.
met
Thierry II de Ponthieu, zn. van Walmar de Boulogne (Comte de Boulogne et de Ternois) en Nicole Ada de Ponthieu (Comtesse de Ponthieu), geb. circa 685, Comte de Ponthieu, ovl. in 734, tr. met
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Nithard | *720 | †775 | 55 | 1 | 1 | ||
2 | Hermine | *717 | Rothenburg-ob-der-Taube [Duitsland] | 1 | 1 |
Rigaud de Brioude | ![]() |
in Kwartierstaat van Eduard von Saher Kwartierstaat van ir Cees (Cornelis Jorden) Hagenbeek Rigaud de Brioude, geb. in 845, ovl. in 900. |
| ![]() |
tr.
met
Lucrèce de Polignac (Lucrèce de Velay, Lucrèce de Chanteuges), geb. in 845, Héritière de Velay, tr. met
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Étienne | *865 | †903 | 38 | 1 | 3 |
tr.
met
Adelaide de Lassoye, dr. van Arembert de Lassois de Bassigny, tr. met
Uit dit huwelijk een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Raoul I | *910 | Bar-Sur-Seine [Frankrijk] | 1 | 1 |
tr.
met
Fulcoad de Rouergue, zn. van Gilbert Sigebert de Rouergue (Comte bénéficiaire de Rouergue) en Berthe ou Bertrada d'Autun, geb. circa 780, Comte de Rouergue, ovl. in 837, tr. met
Fulcoad de Rouergue.
Foulques ou Foucaud de Rouergue, décédé selon une charte d'Aniane après le 21 octobre 8371, est un comte de Rouergue et le plus ancien ancêtre connu de la maison raymondine.
Biographie Fulcuald ou Foucaud et son fils Frédelon, les premiers Raimondins, sont des Francs saliens, selon les déclarations des descendants Raimond en 918 et son fils Raimond-Pons en 933, attachés à la cour du roi de Francie occidentale2.
Charles le Chauve est décisionnaire de la nomination des comtes et marquis ayant autorité sur les territoires à la de la limite de l'Espagne, où règnent les Sarrasins de l'Émirat de Cordoue.
Il est en rivalité avec son demi-frère Pépin Ier d'Aquitaine, puis avec le fils de ce dernier, Pépin II d'Aquitaine qui seront Roi d'Aquitaine de façon épisodique au cours du ixe siècle.
Guillaume de Gellone, cousin de Charlemagne exerce son autorité sur la Septimanie carolingienne. C'est en qualité de lieutenant de ces Guillelmides qu'apparaît le premier Raimondin connu, Fulcuald, comte de Rouergue, missus en Rouergue et à Nimes.
Uit dit huwelijk 2 zonen:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Raimund I | *812 | †863 | Toulouse [Frankrijk] | 50 | 1 | 7 | |
2 | Fredelon | 0 | 0 |
tr. in 770
met
Berthe ou Bertrada (Berthe ou Bertrade) d'Autun, dr. van Thierry I d'Autun (Écuyer Comte d'Autun Noble, Chef militaire (Général)) en Aude de Herstal (Comtesse d'Autun), geb. te Autun [Frankrijk] in 743, ovl. in 804, tr. (2) met haar neef Nibelung III de Bourgogne, zn. van Nibelung I de Bourgogne. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (3) met haar achterneef Odalric I de Vintzgau, zn. van Gerold I graaf in de Vinzgouw en Imma der Alamannen (Hertogin der Alamannen). Uit dit huwelijk geen kinderen, tr. (4) met Roger d'Arcis-sur-Aube. Uit dit huwelijk een zoon, tr. (1) met
Berthe ou Bertrada d'Autun.
Dame de Toulouse Dynastie des Guilhelmides-Wilhelmides, Religieuse, Comtesse d'Autun.
Uit dit huwelijk 3 zonen:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Fulcoad | *780 | †837 | 57 | 1 | 2 | ||
2 | Immon | *759 | Albi [Frankrijk] | 1 | 1 | |||
3 | Guirbald | *785 | †839 | Villefranche-de-Rouergue [Frankrijk] | 54 | 1 | 1 |
tr. (1) in 770
met
Gilbert Sigebert de Rouergue, zn. van Childebrand de Herstal en Rolinde d'Aquitanië de Laon, geb. te Rodez [Frankrijk] circa 750, Comte bénéficiaire de Rouergue, ovl. te Rodez [Frankrijk] circa 820, tr. met
Gilbert Sigebert de Rouergue.
Sigebert (of Gilbert?) van Autun? Graaf van Rouergue + 820 Zoon van Childebrand, hertog van Provence, en Rolande, echtgenoot van Berthe? Geboorte: Gislebert van Rouergue, graaf van Rouergue, geboren rond 750 Overleden rond 820 zoon van Thierry I van Autun (725 na 778), en Aude van Frankrijk (732 na 755), dochter van Karel Martel De eerste graven van Rouergue hadden de gunst van Karel de Kale, die hen ook het graafschap Toulouse gaf. Het Kapitaal van Quierzy, uitgevaardigd in 876, zorgde voor de erfelijkheid van deze lenen. Gilbert werd door Karel de Grote benoemd tot graaf van Rouergue; maar men kan niet zeggen in welk jaar, noch hoe lang hij deze waardigheid genoot. Wat zeker is, is dat hij het ambt in 820 niet meer bezat. (Vaissëte 4 tom. I, p. 754) Men verwart hem ten onrechte met Gilbert, burggraaf van Milhaud en Gévaudan, en graaf van lage Provence door zijn huwelijk met Gerberge, dochter van Bertrand I, graaf van Provence, en Etiennette, zijn vrouw. Er ligt bijna drie eeuwen verschil tussen deze twee Gilberts.
De kunst is nu om historische data van deze oorkonden te verifiëren.
De oudste graven van Rouergue waarover enige sporen te vinden zijn, zijn Gibert (Sigisbert) en Guirbalde, die beiden worden genoemd in een oorkonde van Pepijn, koning van Aquitanië, ten gunste van de abdij van Conques in het jaar 838. Op die datum was Gibert al meerdere jaren overleden. Koning Pepijn bevestigt de schenkingen die Gibert tijdens zijn leven aan dit klooster had gedaan, evenals de schenkingen die Guibarlde later heeft gedaan. Een oude kroniek van de kerk van Conques maakt melding van uitwisselingen tussen graaf van Rouergue Guibert en Farald, bisschop van Rodez.
Uit dit huwelijk 3 zonen:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Fulcoad | *780 | †837 | 57 | 1 | 2 | ||
2 | Immon | *759 | Albi [Frankrijk] | 1 | 1 | |||
3 | Guirbald | *785 | †839 | Villefranche-de-Rouergue [Frankrijk] | 54 | 1 | 1 |
tr. (2)
met
Nibelung III de Bourgogne, zn. van Nibelung I de Bourgogne, geb. circa 752, tr. met
Uit dit huwelijk een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Nibelung | *775 | Baugy [Frankrijk] | †819 | 44 | 1 | 2 |
tr. (3)
met
Odalric I de Vintzgau, zn. van Gerold I graaf in de Vinzgouw en Imma der Alamannen (Hertogin der Alamannen), geb. in 754, tr. met
tr. (4)
met
Roger d'Arcis-sur-Aube, geb. circa 750, tr. met
Uit dit huwelijk een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Helpuin | *790 | Arcis-Sur-Aube [Frankrijk] | 1 | 1 |
tr. te Ratisbonne [Duitsland] in 742
met
Aude (Alda, Aldana) (Aude France Carolingien, Aude Aldane)) de Herstal (Carolingienne, de France) (Aude de France), dr. van Karel Martel de Herstal (hofmeier 717-741) en Rotrude de Gellone van Trier (Dame de Francie, Duchesse des Francs), geb. te Ratisbonne [Duitsland] in 722, Comtesse d'Autun, ovl. te Autun [Frankrijk] in 793, tr. (1) met haar achterneef Thierry I d'Autun. Uit dit huwelijk 8 kinderen, tr. (2) met
Thierry I d'Autun.
Comte d'Autun, Comte d'Autun et de Toulouse, comte de Mâcon et de Chalon, duc de Toulouse, Chamberlain du roi Charles le Chauve.
Ermesinde de Champagnac | ![]() |
Ermesinde de Champagnac, geb. te Champagnac-La-Rivière [Frankrijk] circa 990. |
| ![]() |
tr. circa 1019
met
Aymery II de Rochechouart, zn. van Aimeric I Ostefranc de Rochechouart (1° Vicomte de Rochechouart 990) en Ava Eve de la Rochefoucauld, geb. te Rochechouart [Frankrijk] in 990, Vicomt 1036, ovl. circa 1049, tr. met | ![]() |
Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Rothberge | *1023 | Rochechouart [Frankrijk] | †1099 | Orgnac-sur-Vézère [Frankrijk] | 76 | 1 | 2 |
tr.
met
Alpheid (Alpaïs, Chalpaïs) des Bruyeres en Etampois von Sachsen (Alpaïde Alpaïs de Bruyères), dr. van Childebrand de Bruyeres (Comte de Bruyères) en Clotilde Heristalium, geb. Duitsland circa 660, ovl. te Orp-Le-Grand [België] circa 16 dec 714, begr. te Jauche [België], tr. (1) met Pippijn De Middelste de Herstal (Pépin II le Gros ou le Jeune de Herstal). Uit dit huwelijk 3 zonen. (Pippijn De Middelste (Pépin II le Gros ou le Jeune de Herstal) tr. (1) met Alpheid des Bruyeres en Etampois von Sachsen (Alpaïde Alpaïs de Bruyères). Uit dit huwelijk 3 zonen, tr. (2) met Plectrude d'Autrasië (Plectrude de Bavière), dr. van Hugobert Pfalzgraf ? en Irmina ? (Äbtissin v.Oeren, heilig, Gründerin von Echternach). Uit dit huwelijk 2 zonen), tr. (2) met
Alpheid des Bruyeres en Etampois von Sachsen (Alpaïde Alpaïs de Bruyères).
Van haar is niet veel bekend, behalve dat zij reeds de tweede vrouw van Pepijn zou zijn geweest toen die nog getrouwd was met Plectrude. De theorie dat zij eerder een concubine was dan zijn echtgenote lag natuurlijk voor de hand. Zij werd door verschillende bronnen genoemd, o .a. de kroniek van Frédégaire, waarin ze beschreven wordt als "noble et charmante", maar aangezien deze kroniek geredigeerd werd door Childebrand, broer van Karel Martel, is dit amper objectief te noemen. Uit een tweede biografie van St. Landbert zou blijken dat deze kerkvorst Pepijn regelmatig zijn huwelijk met Alpaïde verweet, omdat Plectrude nog leefde, reden dat deze vermoord werd op aanstichten zelfs van Alpaïde. Het vervolg laat zich lezen als een bloedige roman. Echter een uit die tijd daterende eerdere biografie van St. Landbert gaf aan dat Landbert vermoord werd door handlangers van Dodo, als wraak op de moord van Dodo's ouders, op instignatie van Landbert. Alpaïde werd hierin wel genoemd als rechtmatige echtgenote van Pepijn, maar zonder haar op enigerlei manier bij de moord te betrekken. Aupais?, Chalpaidis, eine Nebenfrau. {\sf Pippinus aliam duxit uxorem nobilem et elegantem nomine Chalpaida, ex qua genuit filium, vocavitque nomen eius lingue proprietate Carlo.} Contin. Fredegarii c.6, S.172. Verwandte des Dodo, der 704 Hausmeier war? Hauptfrau ist Plectrudis ({\sl Plectrude}), die Tochter des Hugobert. DFA98: Schwester Dodos v.d.Ardennen; wahrscheinlich Chalpaide und Plectrudis in polygamer Verbindung mit Pippin.
Uit dit huwelijk een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Mar | *680 | Babylon [Irak] | †739 | 59 | 1 | 1 |
tr.
met
Hisdai Sharijar ha-David, dr. van Hisdai Shahrijar de Judah ha-David, geb. voor 680, tr. met
Alpheid des Bruyeres en Etampois von Sachsen (Alpaïde Alpaïs de Bruyères).
Van haar is niet veel bekend, behalve dat zij reeds de tweede vrouw van Pepijn zou zijn geweest toen die nog getrouwd was met Plectrude. De theorie dat zij eerder een concubine was dan zijn echtgenote lag natuurlijk voor de hand. Zij werd door verschillende bronnen genoemd, o .a. de kroniek van Frédégaire, waarin ze beschreven wordt als "noble et charmante", maar aangezien deze kroniek geredigeerd werd door Childebrand, broer van Karel Martel, is dit amper objectief te noemen. Uit een tweede biografie van St. Landbert zou blijken dat deze kerkvorst Pepijn regelmatig zijn huwelijk met Alpaïde verweet, omdat Plectrude nog leefde, reden dat deze vermoord werd op aanstichten zelfs van Alpaïde. Het vervolg laat zich lezen als een bloedige roman. Echter een uit die tijd daterende eerdere biografie van St. Landbert gaf aan dat Landbert vermoord werd door handlangers van Dodo, als wraak op de moord van Dodo's ouders, op instignatie van Landbert. Alpaïde werd hierin wel genoemd als rechtmatige echtgenote van Pepijn, maar zonder haar op enigerlei manier bij de moord te betrekken. Aupais?, Chalpaidis, eine Nebenfrau. {\sf Pippinus aliam duxit uxorem nobilem et elegantem nomine Chalpaida, ex qua genuit filium, vocavitque nomen eius lingue proprietate Carlo.} Contin. Fredegarii c.6, S.172. Verwandte des Dodo, der 704 Hausmeier war? Hauptfrau ist Plectrudis ({\sl Plectrude}), die Tochter des Hugobert. DFA98: Schwester Dodos v.d.Ardennen; wahrscheinlich Chalpaide und Plectrudis in polygamer Verbindung mit Pippin.
Uit dit huwelijk een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Thierry I | *705 | †752 | 47 | 1 | 0 |
tr.
met
Thierry I d'Autun (Thierry/Théodoric d' Autun), zn. van Mar Natronai Ben Nechmiah de Judah ha-David en Hisdai Sharijar ha-David, geb. circa 705, ovl. circa 752, tr. met
Thierry I d'Autun (Thierry/Théodoric d' Autun).
Son ascendance est controversée Son nom véritable serait Habibai ben Natronai David Candidat Exilarque (dignité princière juive remontant à la captivité de Babylone) exilé en Occident par son rival Judah Zakkai ben Ahunai il semble avoir été nommé Theoderic par Charles Martel qui lui confie Autun en 733.
tr.
met
Rolinde (Rolande) d'Aquitaine, geb. voor 700, ovl. na 750, tr. met
tr.
met
Mar Natronai Ben Nechmiah de Judah ha-David, zn. van Nechemiah Ben Haninaï (Nehemiah) de Judah ha-David (Exilarch) en Alpheid des Bruyeres en Etampois von Sachsen, geb. te Babylon [Irak] circa 680, ovl. na 739, tr. met
Uit dit huwelijk een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Thierry I | *705 | †752 | 47 | 1 | 0 |
Hij krijgt een dochter:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Hisdai | *680 | 1 | 1 |
Hij krijgt een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Kafnaï | *550 | †581 | 31 | 1 | 1 |
tr.
met
Bustanai ben Haninaï (Musatanaï) (Bostana) de Judah ha-David, zn. van Haninaï Israëli de Judah ha-David (Exilarch) en Bat Hananiah (Bat Hannaiah) Mi-Surah, geb. circa 590, Exilarch, ovl. circa 670, tr. met
Bustanai ben Haninaï (Musatanaï) de Judah ha-David.
33e Exilarxh à Babylone.
‘Heerser over de ballingschap’ (Aram. resj galoeta), benaming voor de leider van de grote joodse diasporagemeenschap in Babylonië in de Romeinse en Byzantijnse tijd. Hij had een zeer hoge positie in de hiërarchie van de Perzische koninkrijken waaronder hij ressorteerde en was in die zin de evenknie van de joodse Patriarch in Palestina.
He is the first exilarch in Babylonia after the Arab conquest. According to legend, toward the end of Persian rule in Babylonia the king decreed that all the descendants of the house of David be killed, including the exilarch ?aninai, whose wife was pregnant at the time. Later the king had a dream in which he saw himself hewing fruit trees in a grove (bustan). Before the last tree was felled, a venerable old man appeared before him and struck him on the forehead. On the advice of his courtiers the king consulted a Jewish sage concerning the meaning of this dream. The sage, who was ?aninai's father-in-law, interpreted that the old man represented King David trying to prevent the extermination of his descendants. The king then summoned ?aninai's widow to his court and supplied her with all her needs. When she bore a son, she named him Bustanai in memory of the king's dream. When Bustanai grew up, he appeared in court before the king and the wisdom he displayed on that occasion amazed all who were present. Thereafter the king honored him and appointed him exilarch, to the great satisfaction of the Jews. After the Arabs had conquered Babylonia, the Caliph Omar confirmed Bustanai as exilarch; he gave Azdaudar, one of the captive daughters of Chosroes II, king of Persia, to Bustanai in marriage, while the caliph himself married her sister, thereby giving de facto recognition to Bustanai as one of the successors of the kings of Persia. (According to the Sefer ha-Kabbalah of Abraham ibn Daud, it was the daughter of Yezdegerd III, the son of Chosroes, and the caliph was ?Ali.) This legendary story throws light upon the course of events after the death of Bustanai. The Persian princess bore Bustanai three sons (according to another version, five sons). When Bustanai died, however, his other sons by his Jewish wives sought to treat their brothers by the Persian princess as slaves, because their mother had not been converted to Judaism. The scholars of the yeshivot, however, decided in favor of Izdundad, and her relatives, who held high offices in the government, also decided in her favor. The first dayyan who ruled that the descendants of the Persian wife were legitimate Jews was Haninai in the ninth century. The eldest son of Bustanai and the Persian woman even married a daughter of a chief dayyan. Nevertheless the question of the legitimacy of her sons remained a subject of controversy in the halakhic literature of the geonic period and thereafter. Sherira Gaon in the 10th century made a point of stressing that he himself was from the house of David but not a descendant of Bustanai. Bustanai was the progenitor of the Babylonian exilarchs of the period of Arab rule. His first successors were the offspring of his son born to one of his Jewish wives. Among the offspring of his Persian wife who attained the office of exilarch was Zakkai, a fourth-generation descendant of Bustanai. There was a longstanding rivalry between the descendants of Bustanai and the old geonim of Ere? Israel. R. Abraham ibn Daud belived that the Persian woman converted to Judaism. Concerning the age of Bustanai at the time of the Arab conquest, there are different versions. One says that he was 35 years old. According to other sources, the name of Bustanai's father was Kofnai. It seems that Bustanai was very active in the messianic movement before the Arab conquest of Babylonia. Arab sources note that he was in Medina in c. 623. Bustanai has other names and nicknames in Arabic and Christian sources. It seems that at the beginning of his activity he fought with the Muslim tribes, but he decided to sign an agreement with them in which he represented the Jews of Babylonia. At that time he received from the Muslim conqueror the Persian woman, an annual rent, and recognition as an exilarch. Bustanai was killed in a battle in 638. His sons by his Jewish wife were Hisdai (Gamil) and Bardai (Haled).
Uit dit huwelijk 2 zonen:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Hisdai | *619 | †685 | 66 | 1 | 1 | ||
2 | Haninaï | *620 | †689 | 69 | 1 | 1 |
Hij krijgt een zoon:
naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
1 | Nechemiah | *640 | 1 | 1 |