Cees Hagenbeek

Auguste de Beauvois-en-Ternois
 
Auguste de Beauvois-en-Ternois, geb. Beauvois [Frankrijk] in 1011, Escuyer Chevalier Seigneur de Beauvois, ovl. in 1062.

 
 

tr.
met

Jehanne de Bermicourt, dr. van Victor de Bermicourt, geb. Bermicourt [Frankrijk] in 1026, ovl. Beauvois [Frankrijk] in 1074.

 

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Guy I*1045 Beauvois [Frankrijk] †1102 Beauvois [Frankrijk] 57


Jehanne de Bermicourt
 
Jehanne de Bermicourt, geb. Bermicourt [Frankrijk] in 1026, ovl. Beauvois [Frankrijk] in 1074.

 

tr.
met

Auguste de Beauvois-en-Ternois, zn. van Victor de Beauvois-en-Ternois (Sieur de Beauvois-en-Ternois) en Ghislaine de Blangy de Flers (Dame de Blangy), geb. Beauvois [Frankrijk] in 1011, Escuyer Chevalier Seigneur de Beauvois, ovl. in 1062.

 

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Guy I*1045 Beauvois [Frankrijk] †1102 Beauvois [Frankrijk] 57


Victor de Bermicourt
 
Victor de Bermicourt, geb. Bermicourt [Frankrijk] in 984.


Hij krijgt een dochter:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Jehanne*1026 Bermicourt [Frankrijk] †1074 Beauvois [Frankrijk] 48


Louis II de Blingel
 
Louis II de Blingel, geb. Blingel [Frankrijk] in 1115, ovl. in 1162.

 
 

tr.
met

Jeanne de Brimeu, dr. van Jean de Brimeu en Louise de Montcavrel, geb. in 1127, ovl. in 1179.

 

Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Jeanne*1155 Blingel [Frankrijk] †1198 Tangry [Frankrijk] 43
Gabrielle*1158 Blingel [Frankrijk] †1212 Fresnoy [Frankrijk] 54
Jean I*1148 Blingel [Frankrijk] †1201  53


Jeanne de Brimeu
 
Jeanne de Brimeu, geb. in 1127, ovl. in 1179.

 
 

tr.
met

Louis II de Blingel, zn. van Charles I de Blingel (Seigneur de Blingel) en Agnès de Wavrin, geb. Blingel [Frankrijk] in 1115, ovl. in 1162.

 

Uit dit huwelijk 4 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Jeanne*1155 Blingel [Frankrijk] †1198 Tangry [Frankrijk] 43
Gabrielle*1158 Blingel [Frankrijk] †1212 Fresnoy [Frankrijk] 54
Jean I*1148 Blingel [Frankrijk] †1201  53


Jean de Brimeu
 
Jean de Brimeu, geb. Brimeux [Frankrijk] in 1104, ovl. aldaar in 1157.

 
 

tr.
met

Louise de Montcavrel, dr. van Gauthier I de Montcavrel en Justine de Boulogne, geb. Montcavrel [Frankrijk] op 12 dec 1095, ovl. Brimeux [Frankrijk].

 

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Jeanne*1127  †1179  52
Radulf*1123 Brimeux [Frankrijk] †1173  50


Louise de Montcavrel
 
Louise de Montcavrel, geb. Montcavrel [Frankrijk] op 12 dec 1095, ovl. Brimeux [Frankrijk].

 
 

tr.
met

Jean de Brimeu, zn. van Hugues III de Brimeu en Mahaut de Sorrus (Dame de St Josse), geb. Brimeux [Frankrijk] in 1104, ovl. aldaar in 1157.

 

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Jeanne*1127  †1179  52
Radulf*1123 Brimeux [Frankrijk] †1173  50


Philippe de Montcavrel
 
Philippe de Montcavrel, geb. Montcavrel [Frankrijk] op 11 jan 996, Écuyer Sieur de Montcavrel, ovl. Montcavrel [Frankrijk] op 17 mrt 1049.

  • Vader:
    Louis de Montcavrel, geb. in 964, Sire de Montcavrel, Milite (écuyer), miles (chevalier).
 

tr.
met

Berthilde de Therouanne, dr. van Gaucher II de Therouanne en Jeanne de Colembert, geb. Thérouanne [Frankrijk] in 1007, ovl. Montcavrel [Frankrijk] in 1049.

 

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Godeffroy*1025 Montcavrel [Frankrijk] †1078 Montcavrel [Frankrijk] 53


Berthilde de Therouanne
 
Berthilde de Therouanne, geb. Thérouanne [Frankrijk] in 1007, ovl. Montcavrel [Frankrijk] in 1049.

 
 

tr.
met

Philippe de Montcavrel, zn. van Louis de Montcavrel (Sire de Montcavrel, Milite (écuyer), miles (chevalier)), geb. Montcavrel [Frankrijk] op 11 jan 996, Écuyer Sieur de Montcavrel, ovl. Montcavrel [Frankrijk] op 17 mrt 1049.

 

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Godeffroy*1025 Montcavrel [Frankrijk] †1078 Montcavrel [Frankrijk] 53


Louis de Montcavrel
 
Louis de Montcavrel, geb. in 964, Sire de Montcavrel, Milite (écuyer), miles (chevalier).


Hij krijgt een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Philippe*996 Montcavrel [Frankrijk] †1049 Montcavrel [Frankrijk] 53


Hugues III de Brimeu
 
Hugues III de Brimeu, geb. in 1071, ovl. in 1120.

 
 

tr.
met

Mahaut de Sorrus, dr. van Victor de Sorrus (Sire de Sorrus et Saint Josse) en Jeanne de Cayeu (Dame de Brigthon), geb. op 11 sep 1085, Dame de St Josse, ovl. Brimeux [Frankrijk] in 1140.

 

Uit dit huwelijk een zoon:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Jean*1104 Brimeux [Frankrijk] †1157 Brimeux [Frankrijk] 53


Mahaut de Sorrus
 
Mahaut de Sorrus, geb. op 11 sep 1085, Dame de St Josse, ovl. Brimeux [Frankrijk] in 1140.

  • Vader:
    Victor de Sorrus, geb. Sorrus [Frankrijk] op 5 aug 1055, Sire de Sorrus et Saint Josse, ovl. Sorrus [Frankrijk], tr. Sorrus [Frankrijk] op 2 sep 1102 met
 
 

tr.
met

Hugues III de Brimeu, zn. van Hugues II de Brimeux en Jeanne de Tingry, geb. in 1071, ovl. in 1120.

 

Uit dit huwelijk een zoon:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Jean*1104 Brimeux [Frankrijk] †1157 Brimeux [Frankrijk] 53


Victor de Sorrus
 
Victor de Sorrus, geb. Sorrus [Frankrijk] op 5 aug 1055, Sire de Sorrus et Saint Josse, ovl. Sorrus [Frankrijk].


Victor de Sorrus.
De gemeente ligt praktisch op gelijke afstand van Berck, in het zuidwesten, en Étaples in het noordwesten, op ongeveer tien kilometer.

Toegankelijk via de afslag Wailly-Beaucamp van de A16, wordt het dorp ook bediend op wegennetniveau door de departementale wegen 144 en 145. .

De gemeente maakt deel uit van de geomorfologische en ecologische entiteit genaamd "Plateau de Sorrus-Saint-Josse", een tertiaire overblijfsel met oligotrofe en zure milieus die een bijzondere, zeldzame en zelfs bedreigde flora in de regio herbergen. Deze milieus spelen een belangrijke rol in de nationale, regionale en lokale groene en blauwe infrastructuur. .

De oorsprong van de naam van de gemeente is onzeker: .

zou kunnen komen van saurus, sauretus, sor die gezouten vis of pekel zouden kunnen aanduiden; .

een andere hypothese verwijst naar de naam van een Frankische dame die verband houdt met de legende van Sint Riquier: Sigetrude, Sitrudes of Sigetrudis, die mogelijk zijn afgeleid tot Sorres: Sitrudis of Sigitrudis, later Villa-Sidrunis in 636 en 881, Sierrudis (1042), Sorru, Souru (1123), Sietrudis (1143), Soyerru (1144), Surru (1287), Souru (1301), Soyrrieu, Soyru, Soyeriu, Sourue, Soierriu (1311), Sourue (1363), Soyrue (1377), Soru (1439), Sorue (1455), Sorue (1680). .
Prehistorie en protohistorie Tijdens de laatste ijstijd was een belangrijk deel van het water opgesloten in de enorme ijskap die het noorden van het noordelijk halfrond bedekte, waardoor er geen zee was tussen Frankrijk en Engeland. Na de ijstijd steeg het zeeniveau weer. Aan de voet van het Plateau van Sorrus / Saint-Josse; in het westen en noorden strekten zich uitgestrekte wetlands uit, tegenover de zee in het westen en langs de Canche in het noorden (de straat die de vallei omzoomt heet overigens rue des Fours-Romains). Deze lage gebieden (Bas-Pays) zijn meerdere keren door de zee overspoeld tijdens periodes van mariene transgressies. De laatste twee van deze episodes worden Dunkerque I en Dunkerque II genoemd; ze zijn relatief recent (in vergelijking met geologische en klimatologische tijdschalen), waarbij de laatste eindigde rond het einde van de Karolingische periode na enkele eeuwen van zeewaterinvasies. Archeologische opgravingen hebben in 1996 soms zeer goed bewaarde sporen van oude zoutziederijen blootgelegd, op bijna 10 km afstand van de huidige kustlijn. Net als in andere bekende zoutziederijen in Europa voor het millennium voorafgaand aan onze jaartelling, produceerden de Gallische zoutzieders van Sorrus "ignigene zout", niet uit zoutmoerassen maar uit pekel die door vuur werd verdampt, in fijne kleivormen. Deze mallen leken bedoeld om te worden gebroken zodra het zoutbrood klaar was of tijdens het gebruik ervan. Een hypothese is dat - in sommige gevallen - de pekel mogelijk werd gewonnen uit vazen ??die het zout hadden voorgeconcentreerd, waarschijnlijk in lagunes.

Andere zoutziederijen zijn bekend in het noorden van Frankrijk en België, voor het einde van de hoge oudheid, vóór de aanleg van Romeinse wegen (bijvoorbeeld in Pitgam en in verschillende nabijgelegen gemeenten in Nord-Pas-de-Calais). Goed bewaarde elementen van ovens en roosters zijn gevonden in Sorrus (in Pas-de-Calais, op het tracé van de huidige A16, op 9 km van de huidige kustlijn, maar met uitzicht op oude moddergebieden en moerassen die herhaaldelijk onder de zee lagen en mogelijk verrijkt met zout toen het zeeniveau daalde met het terugtrekken van de mariene transgressies). Deze locatie zou ook kunnen worden verklaard door een oude nabijheid van brak of zout lagunes en een grote behoefte aan hout om de ovens te voeden (bomen groeien over het algemeen minder goed of helemaal niet voor sommige soorten, wanneer ze dicht bij de zee zijn). Zoutziederijen in het huidige Noord-Frankrijk en Zuid-België werkten al ongeveer 800 tot 400 jaar vóór Julius Caesar en bleven hun activiteiten voortzetten tot ongeveer vier eeuwen na hem. Het zout kon vervolgens worden gebruikt om vis of vlees ter plaatse te conserveren, maar het belangrijkste deel werd waarschijnlijk geëxporteerd en gebruikt als geschenken, geld of ruilmiddel, vaak in de vorm van broden gegoten in bakvormen (mallen voor zoutbroden). .
Middeleeuwen Er bestond een melaatsenhospitaal in de 13e eeuw.

tr. Sorrus [Frankrijk] op 2 sep 1102
met

Jeanne de Cayeu, dr. van Wallerand I de Cayeux-sur-Mer en Alixe d'Airaines, geb. Cayeux-sur-Mer [Frankrijk] in 1068, Dame de Brigthon, ovl. Sorrus [Frankrijk] in 1122.

 

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Mahaut*1085  †1140 Brimeux [Frankrijk] 54


Jeanne de Cayeu
 
Jeanne de Cayeu, geb. Cayeux-sur-Mer [Frankrijk] in 1068, Dame de Brigthon, ovl. Sorrus [Frankrijk] in 1122.

 
 

tr. Sorrus [Frankrijk] op 2 sep 1102
met

Victor de Sorrus, geb. Sorrus [Frankrijk] op 5 aug 1055, Sire de Sorrus et Saint Josse, ovl. Sorrus [Frankrijk].

 


Victor de Sorrus.
De gemeente ligt praktisch op gelijke afstand van Berck, in het zuidwesten, en Étaples in het noordwesten, op ongeveer tien kilometer.

Toegankelijk via de afslag Wailly-Beaucamp van de A16, wordt het dorp ook bediend op wegennetniveau door de departementale wegen 144 en 145. .

De gemeente maakt deel uit van de geomorfologische en ecologische entiteit genaamd "Plateau de Sorrus-Saint-Josse", een tertiaire overblijfsel met oligotrofe en zure milieus die een bijzondere, zeldzame en zelfs bedreigde flora in de regio herbergen. Deze milieus spelen een belangrijke rol in de nationale, regionale en lokale groene en blauwe infrastructuur. .

De oorsprong van de naam van de gemeente is onzeker: .

zou kunnen komen van saurus, sauretus, sor die gezouten vis of pekel zouden kunnen aanduiden; .

een andere hypothese verwijst naar de naam van een Frankische dame die verband houdt met de legende van Sint Riquier: Sigetrude, Sitrudes of Sigetrudis, die mogelijk zijn afgeleid tot Sorres: Sitrudis of Sigitrudis, later Villa-Sidrunis in 636 en 881, Sierrudis (1042), Sorru, Souru (1123), Sietrudis (1143), Soyerru (1144), Surru (1287), Souru (1301), Soyrrieu, Soyru, Soyeriu, Sourue, Soierriu (1311), Sourue (1363), Soyrue (1377), Soru (1439), Sorue (1455), Sorue (1680). .
Prehistorie en protohistorie Tijdens de laatste ijstijd was een belangrijk deel van het water opgesloten in de enorme ijskap die het noorden van het noordelijk halfrond bedekte, waardoor er geen zee was tussen Frankrijk en Engeland. Na de ijstijd steeg het zeeniveau weer. Aan de voet van het Plateau van Sorrus / Saint-Josse; in het westen en noorden strekten zich uitgestrekte wetlands uit, tegenover de zee in het westen en langs de Canche in het noorden (de straat die de vallei omzoomt heet overigens rue des Fours-Romains). Deze lage gebieden (Bas-Pays) zijn meerdere keren door de zee overspoeld tijdens periodes van mariene transgressies. De laatste twee van deze episodes worden Dunkerque I en Dunkerque II genoemd; ze zijn relatief recent (in vergelijking met geologische en klimatologische tijdschalen), waarbij de laatste eindigde rond het einde van de Karolingische periode na enkele eeuwen van zeewaterinvasies. Archeologische opgravingen hebben in 1996 soms zeer goed bewaarde sporen van oude zoutziederijen blootgelegd, op bijna 10 km afstand van de huidige kustlijn. Net als in andere bekende zoutziederijen in Europa voor het millennium voorafgaand aan onze jaartelling, produceerden de Gallische zoutzieders van Sorrus "ignigene zout", niet uit zoutmoerassen maar uit pekel die door vuur werd verdampt, in fijne kleivormen. Deze mallen leken bedoeld om te worden gebroken zodra het zoutbrood klaar was of tijdens het gebruik ervan. Een hypothese is dat - in sommige gevallen - de pekel mogelijk werd gewonnen uit vazen ??die het zout hadden voorgeconcentreerd, waarschijnlijk in lagunes.

Andere zoutziederijen zijn bekend in het noorden van Frankrijk en België, voor het einde van de hoge oudheid, vóór de aanleg van Romeinse wegen (bijvoorbeeld in Pitgam en in verschillende nabijgelegen gemeenten in Nord-Pas-de-Calais). Goed bewaarde elementen van ovens en roosters zijn gevonden in Sorrus (in Pas-de-Calais, op het tracé van de huidige A16, op 9 km van de huidige kustlijn, maar met uitzicht op oude moddergebieden en moerassen die herhaaldelijk onder de zee lagen en mogelijk verrijkt met zout toen het zeeniveau daalde met het terugtrekken van de mariene transgressies). Deze locatie zou ook kunnen worden verklaard door een oude nabijheid van brak of zout lagunes en een grote behoefte aan hout om de ovens te voeden (bomen groeien over het algemeen minder goed of helemaal niet voor sommige soorten, wanneer ze dicht bij de zee zijn). Zoutziederijen in het huidige Noord-Frankrijk en Zuid-België werkten al ongeveer 800 tot 400 jaar vóór Julius Caesar en bleven hun activiteiten voortzetten tot ongeveer vier eeuwen na hem. Het zout kon vervolgens worden gebruikt om vis of vlees ter plaatse te conserveren, maar het belangrijkste deel werd waarschijnlijk geëxporteerd en gebruikt als geschenken, geld of ruilmiddel, vaak in de vorm van broden gegoten in bakvormen (mallen voor zoutbroden). .
Middeleeuwen Er bestond een melaatsenhospitaal in de 13e eeuw.

Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Mahaut*1085  †1140 Brimeux [Frankrijk] 54


Wauthier de Tangry
 
Wauthier de Tangry, geb. Tangry [Frankrijk] in 1068, ovl. in 1109.

 
 

tr.
met

Marie de Rollancourt, dr. van Hughes I de Rollancourt (Chevalier croisé seigneur de Rollancourt) en Berthe de Montcavrel (Dame de Beaumerie), geb. Rollancourt [Frankrijk] na aug 1073, ovl. na 1135.

 

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Henri*1091  †1149  58
Thérèse*1109 Tangry [Frankrijk] †1163 Beauvois [Frankrijk] 54


Marie de Rollancourt
 
Marie de Rollancourt, geb. Rollancourt [Frankrijk] na aug 1073, ovl. na 1135.

 
 

tr.
met

Wauthier de Tangry, zn. van Wallérand II de Tangry (Escuyer Sieur de Tangry) en Marie-Louise de Nédonchel, geb. Tangry [Frankrijk] in 1068, ovl. in 1109.

 

Uit dit huwelijk 3 kinderen, waaronder:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Henri*1091  †1149  58
Thérèse*1109 Tangry [Frankrijk] †1163 Beauvois [Frankrijk] 54


Hughes I de Rollancourt
 
Hughes I de Rollancourt, geb. Rollancourt [Frankrijk] op 16 jul 1040, Chevalier croisé seigneur de Rollancourt, ovl. in 1097.

 
 

tr.
met

Berthe de Montcavrel, dr. van Godeffroy de Montcavrel (Escuyer, Sieur de Montcavrel, d 'Attin et d' Estrée-Estréelles) en Anne de Ponthieu (Dame d'Aumale), geb. Montcavrel [Frankrijk] op 5 mei 1052, Dame de Beaumerie, ovl. Rollancourt [Frankrijk] op 12 jun 1106.

 

Uit dit huwelijk 2 kinderen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Hugues*1072 Rollancourt [Frankrijk] †1125  53
Marie*1073 Rollancourt [Frankrijk] †1135  61


Berthe de Montcavrel
 
Berthe de Montcavrel, geb. Montcavrel [Frankrijk] op 5 mei 1052, Dame de Beaumerie, ovl. Rollancourt [Frankrijk] op 12 jun 1106.

 
 

tr.
met

Hughes I de Rollancourt, zn. van Gautier de Rollancourt (Sieur de Rollancourt) en Jocelyne de Bours, geb. Rollancourt [Frankrijk] op 16 jul 1040, Chevalier croisé seigneur de Rollancourt, ovl. in 1097.

 

Uit dit huwelijk 2 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Hugues*1072 Rollancourt [Frankrijk] †1125  53
Marie*1073 Rollancourt [Frankrijk] †1135  61


Wallérand II de Tangry
 
Wallérand II de Tangry, geb. Tangry [Frankrijk] in 1036, Escuyer Sieur de Tangry, ovl. in 1098.

 
 

tr. Nédonchel [Frankrijk] voor 1061
met

Marie-Louise de Nédonchel, dr. van Gauthier I de Nédonchel (Sieur de Nédonchel) en Louise de Bours, geb. Nédonchel [Frankrijk] in 1046, ovl. Tangry [Frankrijk] in 1102.

 

Uit dit huwelijk 3 kinderen:


 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Hélène*1061 Tangry [Frankrijk] †1121 Rely [Frankrijk] 60
Marie*1065 Tangry [Frankrijk] †1098 Blingel [Frankrijk] 33
Wauthier*1068 Tangry [Frankrijk] †1109  41


Marie-Louise de Nédonchel
 
Marie-Louise de Nédonchel, geb. Nédonchel [Frankrijk] in 1046, ovl. Tangry [Frankrijk] in 1102.

 
 

tr. Nédonchel [Frankrijk] voor 1061
met

Wallérand II de Tangry, zn. van Hector de Tangry de Blangy (Seigneur de Tangry) en Ghislaine Augusta de Bours, geb. Tangry [Frankrijk] in 1036, Escuyer Sieur de Tangry, ovl. in 1098.

 

Uit dit huwelijk 3 kinderen:

 naamgeb.plaatsovl.plaatsoudrelatiekinderen
Hélène*1061 Tangry [Frankrijk] †1121 Rely [Frankrijk] 60
Marie*1065 Tangry [Frankrijk] †1098 Blingel [Frankrijk] 33
Wauthier*1068 Tangry [Frankrijk] †1109  41