tr.
met
Justine van Straelen, dr. van Arnold van Straelen en Mechtildis van Gesserne (Wachtendonk), geb. circa 1185.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Jacob | *1220 | Grave | †1268 | Keulen [Duitsland] | 48 | 2 | 3 |
tr.
met
Jacob I van Mierlaer.
Jacob I van Mierlaer.
vermeld 1213-1240, hij onderhield nauwe contacten met zowel de Heren van Meerhem (bij Roermond) als met de Heren van Kuijk, maar ook met de Graven van Gelre en Holland. In 1213 is hij getuige voor Rutger van Meerhem. In 1240 zegelt hij een akte van Hendrik III van Kuijk. Via zijn vrouw kwam de familie van Mierlaer rond 1260 in bezit van 1/3 deel Well en 1/3 deel Afferden (met onder meer het goed Bleijenbeek).
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Jacob | *1220 | Grave | †1268 | Keulen [Duitsland] | 48 | 2 | 3 |
tr.
met
Mechtildis van Gesserne (Wachtendonk) (Geiszerne), geb. circa 1155.
Mechtildis van Gesserne (Wachtendonk).
Geiszerne is de oude benaming van het land Wachtendonk = (Heuvel in het Moeraswater)'.
Um 1196 wird Arnold von Wachtendonk als erster seines Geschlechts genannt. Die erste schriftliche Erwähnung der Burg. In die tijd viel Geisern onder de Mühlgau.
Erstmals 946 in einem Privileg Ottos I. erwähnt, der Mühlgau bereits im Jahre 837. Die spätestens im 12. Jh. einsetzende Besiedlung Odenkirchens ging von der Burg der Herren von Odenkirchen Rabodo I aus.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Justine | *1185 | 1 | 1 |
tr.
met
Arnold van Straelen, zn. van Reinzo van Straelen, geb. circa 1150.
Uit dit huwelijk een dochter:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Justine | *1185 | 1 | 1 |
tr.
met
Irenfried .
Irenfried .
zuster van de Luitward, bisschop van Vercelli, 890-895. Op de vraag met wie Meginhard III getrouwd is heeft menigeen zich de tanden kapot gebeten, maar een definitief antwoord is tot op heden niet geformuleerd. Ook de volgende generatie Brunharingen, Meginhard IV en Eberhard (II), heeft nog geen definitieve plek in de stamboom gevonden. Zijn zij zonen van Eberhard (I) of Meginhard III?
tr.
met
Meginhard III , zn. van Meginhard Graaf van Hamalant, der Friesen (Écuyer Comte de Hamaland, vermeld 861-880) en Evesa van Argengouw (gravin van Hamaland, vermeld 861-881), graaf van Hamaland en hertog van Friesland, ovl. circa 902.
Meginhard III .
Na de moord op Eberhard (I) volgt Meginhard III in 898 zijn broer op als graaf van Hamaland en hertog van Friesland (Frisia). Vooral de opvolging in het laatstgenoemde ambt is opmerkelijk, omdat Eberhard (I) deze op persoonlijke titel heeft verworven. De Brunharingen ontberen oorspronkelijk een stevige machtsbasis in Friesland. Blijkbaar heeft keizer Arnulf behoefte aan een stevige dynastie in het noordpoosten van zijn rijk. Waldger III van Teisterbant, de moordenaar van Eberhard (I) blijft merkwaardig genoeg onbestraft.
Bij de benoeming tot dux (hertog) heeft Eberhard (I) waarschijnlijk enkele goederen in het nieuw verworven ambtsgebied toegewezen gekregen om zijn nieuwe positie kracht bij te zetten. Deze goederen zullen samen met het ambt op Meginhard III overgegaan zijn. Een van de grootste problemen waarvoor Meginhard III zich na zijn aanstelling gesteld ziet is de plaats waar de bisschop van Utrecht zetelt. Bisschop Hunger heeft in 857 Utrecht verlaten en zijn opvolger Odilbald is na enkele omzwervingen waarschijnlijk voor 898 in Deventer terecht gekomen, waar ook de gravenzetel van Eberhard (I) en zijn opvolger Meginhard III zich bevindt. Voor de status van Hamaland is de aanwezigheid van de bisschopszetel enorm belangrijk. Bovendien is de invloed bij benoemingen van nieuwe bisschoppen zo groter. Wie het dichst bij het vuur zit. Tot 899 lijkt er niets aan de hand, het aanzien van Meginhard III binnen de rijksaristocratie is rijzende. In de loop van 899 doemen er problemen op. In dat jaar wordt Radbod (of Radboud) tot de nieuwe bisschop van Utrecht verheven met de instemming van keizer Arnulf, die drie maanden later zal overlijden. Meginhard III zal de benoeming niet hebben bevallen. Radbod is afkomstig uit de Reginaren-factie en via moederszijde verwant aan Waldger III van Teisterbant, de moordenaar van broer Eberhard (I). Mogelijk vindt de keizer dat Meginhard III's ster te snel rijst en denkt hij zo een evenwicht in het noordoosten van zijn rijk te creëren. Meginhard III zal Radbod in ieder geval niet vriendelijk in Deventer hebben ontvangen. Zeker niet wanneer Radbod meteen na zijn aanstelling zijn plannen met betrekking tot de verhuizing van de bisschopszetel naar Utrecht ontvouwt. Meginhard III verzet zich met succes, de plannen gaan vooralsnog de ijskelder in. Al zal het waarschijnlijk nooit de bedoeling van de Utrechtse bisschoppen geweest om zich permanent in Deventer te vestigen.
tr.
met
Saracina , geb. circa 908.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Munio | *925 | Coimbra [Portugal] | 1 | 1 |
tr.
met
Froila Guterrez de Coimbra, zn. van Gutierre Arias de Menéndez de Coimbra (Conde, 2º del Sobrado) en Ilduara (Aldara) Ériz de Lugo (Sainte, una das principais e máis cualificadas aristócratas da centuria), geb. Coimbra [Portugal] circa 900, Comte de Coïmbra, ovl. circa 943.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Munio | *925 | Coimbra [Portugal] | 1 | 1 |
tr.
met
Ilduara (Aldara) Ériz de Lugo, dr. van Ero Fernandez (Ferdinandi) de Lugo (Conde de Lugo e de Galícia) en Doña Elvira Adosinda Romanez de Monterroso, geb. circa 871, Sainte, una das principais e máis cualificadas aristócratas da centuria, ovl. circa 948.
Ilduara (Aldara) Ériz de Lugo.
Documenten tussen 916 en 958
.
Dochter van Ero Ferdinandi, graaf van Lugo, en zijn vrouw Dona Adosinde, en kleindochter van vaderskant van graaf Fernando de Castrosiero en zijn vrouw Gutina. Dona Ilduara bevestigt een schenking in 937 aan Lorvão en deed meerdere schenkingen aan Celanova.
.
In de genoemde verdeling van S. Rosendo met haar broers, op 11.3.934, staat: "Het beviel ons om onder ons een verdeling van villa's te maken uit de erfenis van onze grootouders Hermegildi en Ermedinde, Eroni en Adosinde, evenals onze ouders Guttierris en Iduari".
.
Op 27 feb 938 schonk Ilduara Eriz, weduwe van Gútier Menéndez en moeder van [San] Rosendo, verschillende villa's, vee, huisraad en twee boeken aan het klooster van Celanova voor na haar dood of wanneer ze dat zelf bepaalde (TC, 5v-6v. Celanova 57).
.
Op 30 dec 940 schenkt Pelayo aan Dona Ilduara en haar kinderen de helft van twaalf 'villares' als compensatie voor vijf ossen die hij hen moest betalen, krachtens een gerechtelijke uitspraak, voor de dood van een 'iunior' genaamd Froila, die hij had gedood met andere gezellen (TC, f155v, 2ª col.- 156r, 1ª col. Celanova 64).
.
Op 27 jn 948 verkopen Lalino en Ayatro (of Ariatro) land aan Dona Ilduara Eriz in de vila van Arcozello, aan de oevers van de rivier de Leza, in het gebied van Portugal, en ontvangen als prijs twee solden, een in tarwe en de ander gelijk aan de waarde van een dier dat was toevertrouwd aan de genoemde Dona Ilduara en dat was gestorven (TC, f173r, 2ª col.-v, 1ª col. Celanova 82).
Lugo is een stad in het noordwesten van Spanje, de hoofdstad van de provincie Lugo, in de autonome gemeenschap Galicië. Het ligt ongeveer honderd kilometer van de Costa a Mariña, aan de Cantabrische Zee. De stad staat bekend om de stadsmuren die de stad omringen, een goed bewaard gebleven overblijfsel van de Romeinse beschaving uit de 3e eeuw.
In 26 v.Chr. arriveerde een Romeins expeditieleger onder bevel van Caius Antistius Vetus in de regio die later Gallaecia werd genoemd, met als doel de noordwestelijke regio van het Iberisch schiereiland te controleren. Hij vestigde een kamp op het grondgebied van het huidige Lugo in 25 v.Chr, dat hij Lucus Augusti noemde. Volgens een eerste theorie is Lucus een Latijns woord dat "heilig bos" betekent. De Latijnse naam van Lugo zou dus "het heilige bos van Augustus" betekenen.
.
Een andere theorie suggereert dat Lucus een pre-Romeinse oorsprong heeft, gebaseerd op de Keltische mythologische godheid Lug of Lugh.
.
Tijdens de neergang van het Romeinse Rijk veroverden de Sueben, een Germaans volk dat Hispania in 409 had binnengevallen, Lugo en heel het noordwesten van het Iberisch schiereiland, en stichtten in de regio een koninkrijk met Braga als hoofdstad. Dit koninkrijk werd in 585 geannexeerd door de Visigoten. Lugo maakte vervolgens deel uit van het Visigotische koninkrijk Spanje, tot de islamitische verovering van het begin van de 8e eeuw. Bezet door de Arabieren in 714, werd de stad in 741 heroverd door koning Alfons I van Asturië.
.
Onder het regime van Napoleon I, tijdens de Spaanse campagne, werd Lugo bezet door de Fransen. Tussen 18 en 23 mei 1809 verdedigde François Louis Fournier-Sarlovèse de stad met slechts 1.500 man tegen 20.000 belegerende Spanjaarden.
.
De provincie Lugo
De provincie Lugo (in het Spaans en Galicisch: Provincia de Lugo) is een van de vier provincies van de autonome gemeenschap Galicië, in het noordwesten van Spanje. De hoofdstad is de stad Lugo.
Uit dit huwelijk 2 kinderen, waaronder:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Froila | *900 | Coimbra [Portugal] | †943 | 43 | 1 | 1 |
|  |
tr. in 840
met
Oda (Oda Billung) van Billung (Oda Billung Ode de Baviere) (Saxe, de), dr. van Bruno II Billing van Saksen (Comte en Saxe) en Aeda van Italië, geb. circa 822, ovl. op 17 mei 913, tr. (1) met haar halfbroer Ludolf (Ludolf Billung) von Sachsen (Ludolf van Saksen). Uit dit huwelijk 2 kinderen, tr. (3) met Turolf de La Ferté-Frênel. Uit dit huwelijk 2 zonen.
Ludolf von Sachsen (Ludolf van Saksen).
vanaf 840 vermeld als graaf in Saksen. In 845 bezocht hij met zijn vrouw paus Sergius II in Rome, om zijn steun te vragen voor de oprichting van een vrouwenklooster. Dat klooster werd door hen gesticht in 852 in Brunnshausen, en zou later naar Gandersheim worden verplaatst. Vanaf 850 wordt hij ook genoemd als hertog van de Oost-Saksen (Latijn: dux orientalis Saxonum), hij vocht tegen de Slaven en de Vikingen. Zijn persoonlijke bezittingen lagen ook in het oosten van Saksen. Liudolf is begraven in zijn eigen klooster in Brunnshausen.
840 Graf in Thüringen/Ostsachsen, Neffe? des Widukind und einer der Stammesfürsten der Sachsen im 9. Jh. Durch seine Heirat mit der fränkischen Prinzessin Oda erlangte er eine einflußreiche Stellung im deutschen Reich. 850 Dux Orientaliumm Saxonum, 852 Stifter des Klosters Gandersheim (Brunshausen). filiation?, Begraben zu Brunshausen, Quellen: Agius v.Corvey: Vita Hathumodae, Widukind v.Corvey: Sachsengeschichte, Hrotsvith v.Gandersheim: Primordia coenobii Gandershemensis.
Oda van Billung (Oda Billung Ode de Baviere).
Oda van Billung (ca. 806 - 17 mei 913), was een dochter van de princeps van Billung (Billungers) en Aeda, dochter van Pepijn van Italië en dus kleindochter van Karel de Grote. Oda stichtte in 885 het klooster van Calbe an der Milde en werd meer dan 100 jaar oud. Liudolf en Oda hadden twaalf kinderen.
tr.
met
Meginhard IV van Teisterbant, zn. van Everhard I Saxo (graaf van Hamaland en markgraaf van Friesland) en Adelinde de Babenberg, geb. in 889, Comte de Hamaland, ovl. in 955, relatie (1) met Hirmentrud Kunigunde NN. Uit deze relatie 2 kinderen.
Hirmentrud NN.
Dochter van graaf Gerhard (I) van Gulikgouw en Oda van Saksen. Waarschijnlijk is dit huwelijk een onderdeel van de verzoeningspolitiek tussen de Konradijnen en Matfriedingers. Als koppelaar zal dan waarschijnlijk Gebhard van Lotharingen optreden, omdat hij belangen in het hertogdom Lotharingen heeft. Bovendien heeft Gerberga mogelijk bezittingen in en rondom Deventer, de machtszetel van de Brunharingen, zodat zij een interressante partij is. Van haar zus Uda is bekend dat zij haar goederen in 956 in de stad Deventer, in de buurt van Deventer en in het graafschap van Wichman (IV) terugkrijgt, omdat zij niet heeft ingestemt met een schenking van haar moeder Oda aan het Sint Mauritiusklooster in Magdeburg. Na het overlijden van Uda in 960 wordt alsnog de schenking voltooid en blijkt het te gaan om een domeinhof en 32 kleinere hoeves in de stad en negentien meer verspreid gelegen hoeves. Mogelijk stammen deze bezittingen uit het weduwengoed van Oda, die in 897 is getrouwd met Zwentibold, de laatste koning van Lotharingen.
Meginhard IV van Teisterbant.
Vermeld 914-952, graaf van Hamaland en markgraaf van Friesland.
Hamaland (ook bekend als Hameland of Hamalant) was een middeleeuws Karolingisch graafschap gelegen in het oosten van het huidige Nederland. De naam is afkomstig van de eerste bewoners, de Chamavi, die verschenen in de nieuw gevormde confederatie van de Franken. Het ligt ten oosten van de rivier de IJssel en ten zuiden van Salland (de oorspronkelijke regio van de Frankische stam Salii) en Twente (de oorspronkelijke regio van de Germaanse stam Tuihanti). Hamaland en de Chamavi werden sinds de late oudheid bestuurd door onafhankelijke koningen, voordat ze werden geannexeerd door de Karolingische Franken.
.
Vanaf de 9e eeuw was er een Hertogdom Hamaland, waarvan de heersers grote delen van het centrum, oosten en noorden van het huidige Nederland verwierven. Dezelfde familie verwierf ook belangrijke delen van het Duitse district Münster en gebieden verder naar het zuiden, waarschijnlijk rond Nassau. Toen de lijn van de graven uitstierf, werd Hamaland een van de pijlers van de Hertogen van Gelre en zo een deel van het Hertogdom Gelre. Andere afstammelingen van de lijn kregen een bepaalde positie in het Hertogdom Kleef en in de aartsbisdommen van Utrecht en Münster.
.
Tegenwoordig is Hamaland een onderdeel van de Nederlandse provincie Gelderland.
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Wichman IV | †974 | 1 | 3 |
relatie
met
Everhard I Saxo1 (im Keldachgau), zn. van Meginhard Graaf van Hamalant, der Friesen (Écuyer Comte de Hamaland, vermeld 861-880) en Evesa van Argengouw (gravin van Hamaland, vermeld 861-881), geb. circa 860, graaf van Hamaland en markgraaf van Friesland, ovl. in 898, tr. (2) met Adelinde de Babenberg. Uit dit huwelijk 4 kinderen.
Bronnen:
| 1. | Rijnland in de donkere eeuwen, Rijnland in de donkere eeuwen, Freek Lugt, Primavera, Leiden, 2021 (B 051) (blz. 207) |
tr.
met
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Diederik | *872 | †917 | 45 | 1 | 3 |
tr.
met
Uit dit huwelijk een zoon:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Diederik | *872 | †917 | 45 | 1 | 3 |
tr.
met
NN van Teisterbant, dr. van Nevelong van de Betuwe en Liethard van Henegouwen.
Uit dit huwelijk 2 dochters:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Bava | 1 | 3 | |||||
| 2 | Gerberga | 0 | 0 |
tr.
met
Diederik III van Kleef van Hamaland, zn. van Immed IV Graf in Westsachsen en Adela gravin van Hamaland, geb. circa 970, graaf van de Betuwe.
Diederik III van Kleef van Hamaland.
Hij werd ook wel Diederik I van Kleef genoemd, was graaf van Hamaland van -1017, uit het geslacht der Immedingen. Zijn vader, Immed IV van Hamaland, ook wel Immed van Kleef genoemd, was de eerste echtgenoot van Adela van Hamaland, dochter van graaf Wichman IV.
Bij het overlijden van zijn vader Immed in 983 was Diederik nog erg jong om daadwerkelijk het graafschap over te nemen. De tweede echtgenoot van zijn moeder, Balderik van Duffelgouw, probeerde zich als heerser door te zetten. Diederik werd in 1017 bij Upladen, de burcht van zijn stiefvader Balderik, vermoord. Balderik liet zich nu ook graaf van Hamaland noemen, hoewel het niet duidelijk is in hoeverre hij ook echt als graaf erkend werd.
Diederik verkreeg ook het graafschap Teisterbant, mogelijk door een huwelijk met een dochter van graaf Unruoch van Teisterbant.
Uit dit huwelijk 2 dochters:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Bava | 1 | 3 | |||||
| 2 | Gerberga | 0 | 0 |
Hij krijgt 2 zonen:
| naam | geb. | plaats | ovl. | plaats | oud | relatie | kinderen | |
| 1 | Hindrik | *1590 | Roswinkel | 2 | 3 | |||
| 2 | Johan | *1575 | Roswinkel | 0 | 0 |